Londra ve Devrim: Kitleler "SIDDETE HAYIR" diyor, Ozlem Altuner 1 Haziran

Hyde Park- Marble Arch

Türkiye'den Devrim haberleri geldiğinde, Londra'daki vatandaşlar olarak buna inanamadık ve gösterilerin bir iki gün içinde son bulacağını düşündük. Şimdi ise hepimiz Devrim'e yürekten inanıyoruz. Türk milleti artık ne kendi hükümetinden ne de devletinden korkmaktadır.

Türkiye'deki değişik etnik gruplardan pek çok kişi, dünyanın her yerinden gelip onları destekleyen arkadaşlarıyla 1 Haziran Cumartesi günü Marble Arch'ta buluştu. Herkes müthiş bir neşe içinde, bayraklarını sallayıp, marşlar söyleyip, dans etti. İngiliz polisi Türk çocuklarıyla gülümseyerek fotoğraflar çektirdiler. Herkes insanlığa ve geleceğe yeniden inanmaya başlamış, çok cesur hissetmekte ve bu heyecanlı havayı solumaktaydı.

Bu Devrim'in en önemli özelliği tamamen şiddete karşı olması. Bütün gruplar, hatta ezeli rakip takımlardan  futbol taraftarları bile beraber, birbirlerine sarılıp duygularını paylaştılar.Bütün gruplar ve politik partiler diktatörün gitmesi için çağrıda bulundular. Barışçı direnişin parçası olan tüm gruplara, Londra'daki bu gösteride yer verildi. 

 Abdullah Öcalan'ın posteriyle PKK'lı bir grup alan içine girdiğinde ise, bu resim içine kabul edilmediler ve polis eşliğinde uzaklaştırıldılar. 

 O gün Marble Arch'ta pek çok Kürt vatandaşımız vardı, peki neden PKK destekçileri bu gösteriye kabul edilmedi? Bunun tek sebebi PKK'nın şiddeti, direnişin tek yolu olarak görmesidir. Kürt halkı, Türk kardeşleriyle beraber Türkiye'deki değişime inanıyorlar. Ancak, şiddetin Türkiye tarihinde daha çok sorundan başka bir şey yaratmadığını biliyorlar.Hem Kürt halkı hem de Türk halkı dostlarını ve ailelerini şiddet yanlısı görüşlere şehit verdiler. Şimdi, bu devrim,herkese "Barışçı bir şekilde direnildiğinde, neye inanırsanız inanın, kim olursanız olun bizimlesiniz!" diyor. Türkiye'nin halkı artık kaynağı kim olursa olsun ŞİDDETE HAYIR diyor- Türk, Kürt,  polis, Başbakan gözetmeksizin, şiddeti savunan herkese karşi. Türkiye'de muhteşem bir değişim görmekteyiz. İlk kez, tüm sınıflar, tüm gruplar ve ideolojiler beraber şiddeti durdurmak için çabalıyor.